Kontrola nad jedzeniem | Tydzień 20

Ostatnio do grona moich klientów w gabinecie dołączyła osoba z anoreksją. Mam też kilku klientów pragnących zrzucić wagę. Przyglądam się z ciekawością ich procesom i temu, jak ich stosunek do jedzenia wiąże się z poczuciem kontroli i jak odzwierciedla ich sposoby wchodzenia w kontakt z ludźmi. Klienci w trakcie sesji oglądają sobie różne swoje zachowania, uniki i blokady i w podejściu do jedzenia, i w kontakcie z drugim człowiekiem. Niezmiennie zaciekawiają mnie ich reakcje i odkrycia, i to, czym się dzielą, gdy uświadamiają sobie swoje przekonania, lęki i nawyki mentalne. Dużym tematem jest też branie odpowiedzialności za siebie i często za innych i ich emocje.

Tydzień 20 – Zadanie

Bardzo ciekawie pisze o tym Victor Chu w jego eseju ‘Psychoterapia Gestalt’:

‘Proces przyjmowania pożywienia można porównać do procesu wymiany jednostki z otoczeniem. Jednostka potrzebuje pokarmu z otoczenia, żeby przetrwać. Podobnie każda osoba, zwłaszcza dorastająca, potrzebuje informacji i wskazówek co do zachowania się w swoim otoczeniu społecznym.
Wytyczne mogą wynikać z własnych doświadczeń , gromadzonych podczas eksploracji otoczenia. Mogą to być także doświadczenia innych osób z otoczenia, przekazywane w formie nakazów, zakazów, rad i wzorców.

Człowiek może wchłaniać i przeżuwać zarówno własne, jak i obce doświadczenia (podobnie do produktów żywnościowych), żeby sprawdzić, czy mają one dla niego jakąkolwiek wartość. Zadaje sobie pytania:

Czy proponowane mi reguły zachowań są sensowne?

Co mi dają? Jakie pozytywne albo negatywne konsekwencje pociągają za sobą? Czy mi odpowiadają?

Czy mam alternatywy?

Krótko mówiąc: CZY TO JEST TO, CZEGO CHCĘ?

Jeśli jednostka odpowiada sobie na to pytanie twierdząco, wówczas wchłania przeżuty obcy materiał. Nakazy i zakazy, odczuwane wcześniej jako narzucone z zewnątrz, stają się jej zasadami. (…)
Zasady te nie muszą obowiązywać raz na zawsze. Ba, nawet należy sprawdzać ich aktualność w każdej sytuacji na nowo’.

To tyle teorii na razie.

Przejdźmy do praktyki i tego, co Ty do tej pory wchłonąłeś/wchłonęłaś w Twoim życiu.

Co lubisz jeść i jesz z radością? Czego nie lubisz?

Na co zwracasz uwagę, gdy zabierasz się do jedzenia?

Co w Twoim życiu już nie działa, ale uznałeś/-aś kiedyś, że tak ‘ma być’ i nadal to kontynuujesz za cenę dyskomfortu i/lub innych trudnych emocji?

Kto ‘nakarmił’ Cię lub nawet nadal Cię ‘karmi’ przekonaniami, które już Ci nie służą? Co potrzebujesz z tym zrobić? Co ewentualnie utrudnia/ułatwia Ci podjęcie tych kroków?

Czego potrzebujesz od otoczenia tu i teraz, czego nie dostajesz?

A co dostajesz?

Co Twój sposób jedzenia = karmienia siebie mówi Ci o Tobie? Co pierwsze Ci przychodzi do głowy gdy czytasz to zadanie? Nie cenzuruj siebie. Otwórz się na to, co potrzebuje Twojej uwagi tu i teraz.

Daj sobie trochę czasu na autorefleksję. Czuj w ciele. Obserwuj myśli. Oddychaj.
Zapisuj jeśli potrzebujesz.

Powodzenia z zadaniem.

Daj znać w komentarzach, jeśli chcesz się z nami podzielić czymś ważnym dla Ciebie.
Jeśli masz pytania, też wrzuć je w komentarzach.
Masz znajomych, którym #rokkochaniasiebie może się przydać?

Opowiedz im o tym projekcie terapeutyczno-rozwojowym #rokkochaniasiebie i zaproś ich do grupy “Chwila na Oddech – Rozwój i Radość Życia”

#całapolskakochasiebie #rokkochaniasiebie #maszmoc #daszradę

Uwaga: ten projekt nie jest psychoterapią indywidualną. Może Ci wiele pomóc, pewne sprawy sobie pooglądasz i rozwiążesz, natomiast trudniejsze osobiste tematy mogą wymagać wizyt u psychoterapeuty.

Nazwa projektu, teksty zadań terapeutyczno-rozwojowych oraz treść transmisji na żywo podlega prawu autorskiemu Copyright: Katarzyna Weiss.

Jeśli udostępniasz coś poza grupą, oznacz to proszę hasztagiem #rokkochaniasiebie2021 oraz podaj źródło czyli naszą grupę Chwila na Oddech – Rozwój i Radość Życia i/lub stronę Chwila na Oddech z Kasią Weiss